Το 1720, ο αντιβασιλέας της Γαλλίας αποκτά τη συλλογή της οικογένειας Οντεσκάλκι. Και αναθέτει στον πλούσιο τραπεζίτη Κροζά, που είχε παίξει το ρόλο του διαπραγματευτή στην αγοραπωλησία, να εκδώσει έναν κατάλογο με χαρακτικά αντίγραφα των έργων της συλλογής. Τέτοιους καταλόγους, με τις συλλογές τους, εξέδιδαν από τον προηγούμενο, ήδη, αιώνα βασιλιάδες και μαικήνες της τέχνης. Για να τους προσφέρουν, κυρίως, ως δώρα. Ο Κροζά θα συνεργαστεί με τον κόμη ντε Καϋλύς και τον Μαριέτ - τον μεγαλύτερο ειδήμονα τέχνης που υπήρξε ποτέ. Θα ψάξει να βρει τους καλύτερους Γάλλους χαράκτες. Θα τους βάλει να φτιάξουν τα αντίγραφα από τα πρωτότυπα. Στην πορεία, το έργο θα αλλάξει χαρακτήρα. Θα χωριστεί σε ενότητες, ανά σχολή. Η αλλαγή αυτή θα τους υποχρεώσει να μην αρκεστούν στα έργα της συλλογής. Θα χρειαστούν αντίγραφα των αντιπροσωπευτικών έργων της εκάστοτε σχολής και από άλλες συλλογές, άλλες χώρες. Το 1722 έχουμε νέο βασιλιά. Οι χαράκτες του Κροζά θα απασχοληθούν από το κράτος για τη δημιουργία ενός πολυτελούς, αναμνηστικού τόμου. Μέχρι και το 1728 δε θα είναι διαθέσιμοι. Το 1723 θα πεθάνει ο αντιβασιλέας. Τα οικονομικά προβλήματα συσσωρεύονται. Ο Κροζά θα πεθάνει το 1740. Θα καταφέρει να εκδώσει τον πρώτο, μόνο, τόμο ενός έργου που "θα μπορούσε να αποτελεί μια πολυτελώς εικονογραφημένη πολύτομη ιστορία της παγκόσμιας τέχνης". Η επιλογή των έργων βάσει αισθητικών κριτηρίων αλλά και τα κείμενα του Μαριέτ, που για πρώτη φορά επικεντρώνονται στον καλλιτέχνη και στην τεχνοτροπία, καθιστά, κατά τον Haskell, τη Recueil Crozat το πρώτο βιβλίο τέχνης. Βιβλία που "εκτός από διακοσμητική, έχουν ενίοτε και χρηστική αξία".
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου