"...στους γκαραζιέρηδες είναι κανείς εκτεθειμένος όπως στους ληστρικούς ιππότες, ακόμη παλιότερα στους τοπικούς θεούς και δαίμονες." Σελ. 10
"Φοβόταν επίσης πως θα μιλούσαν για τέχνη ή παρόμοια, όπου θα μπορούσε εύκολα να ντροπιαστεί, ας είναι, αν δεν ήταν μπλεγμένος με τις δουλειές, θα παρακολουθούσε κι αυτός τα ψηλότερα πράγματα." Σελ.14
"Πρέπει να το εξετάσουμε", συνήλθε τελικά ο εισαγγελέας. "Κάτι που δεν μπορεί να υπάρχει, δεν υπάρχει." Σελ. 23
"Μας σερβίρονται τα καλύτερα πράγματα και σε αρκετές ποσότητες, ένα φαγητό σαν από τον περασμένο αιώνα, τότε που οι άνθρωποι είχαν ακόμη την τόλμη να τρώνε." Σελ. 28
"Τα πρώτα άστρα είχαν εμφανιστεί και η οικονόμος άναψε τρία βαριά κηροπήγια, που ζωγράφιζαν τον ίσκιο της παρέας στον τοίχο σαν υπέροχο κάλυκα ενός φανταστικού λουλουδιού." Σελ. 32
"...και κάπνιζαν τσιγάρα, Parisiennes, κόκκινα σημεία στο σκοτάδι." Σελ. 34
"Ο κατηγορούμενος ντρέπεται, δε θέλει να παραδεχτεί την πράξη του, ξεχνάει, τη διώχνει από τη μνήμη του, είναι γενικά γεμάτος προκαταλήψεις απέναντι στο παρελθόν, φορτώνεται με υπερβολικά αισθήματα ενοχής και δεν εμπιστεύεται κανέναν, ούτε καν τον πατρικό του φίλο, το συνήγορο, πράγμα που ακριβώς είναι το πιο στραβό, γιατί ένας σωστός συνήγορος αγαπάει το φόνο, αγαλλιά, όταν του φέρουν έναν." Σελ. 39
"Για τον Γκύγκαξ σημασία είχε μόνο η επιτυχία, το εμπόριο, το εξωτερικό, η βιτρίνα και μπορούμε να υποθέσουμε με αρκετή πιθανότητα ότι ήταν πεπεισμένος για την πίστη της γυναίκας του και ότι νόμιζε πως ήταν ένα ιδιαίτερα ασυνήθιστο πρόσωπο, ένας εξαιρετικός άνδρας, ώστε η ιδέα της απιστίας της γυναίκας του δε θα μπορούσε να περάσει ποτέ από το μυαλό του, και γιαυτό θα έπρεπε να ήταν γι αυτόν ένα γερό χτύπημα, αν μάθαινε για την απιστία της γυναίκας του με τον Καζανόβα μας από τη Σλαράφια." Σελ. 53
"Όμως ποιος ησυχάζει στο κλαδί, όπου έχει τελικά αναρριχηθεί, όταν από πάνω του, προς την κορυφή, ποιητικά εκφρασμένο, βρίσκονται κι άλλα κλαδιά με ακόμη ωραιότερα φρούτα;" Σελ. 57
"Αισθάνομαι πως με καταλαβαίνουν οι άλλοι και αρχίζω να καταλαβαίνω κι εγώ τον εαυτό μου, σα να κάνω γνωριμία μ' έναν άνθρωπο, που είμαι εγώ ο ίδιος, που πριν τον γνώριζα μόνο επιφανειακά..." Σελ. 59
"...από μια γυναίκα, που θέλει να εκδικηθεί τον άντρα της, τα μαθαίνει κανείς όλα..." Σελ. 61
"...είναι εργατικός, σκληροτράχηλος, ένας πιστός φίλος των φίλων του, προσπαθεί να προετοιμάσει στα παιδιά του ένα καλύτερο μέλλον, πολιτικά ακίνδυνος, είναι μόνο λίγο διεφθαρμένος, όπως αυτό συμβαίνει με πολλούς μέτριους ανθρώπους, όπως πρέπει να συμβαίνει, αλλά ακριβώς γι αυτό πάλι δεν είναι ικανός για μεγάλη, καθαρή, υπερήφανη ενοχή, για αποφασιστική πράξη, για αναμφισβήτητο έγκλημα." Σελ. 70
"...η αξιοπρέπεια του ανθρώπου δεν απαιτεί καμία χάρη..." Σελ.75
"Φοβόταν επίσης πως θα μιλούσαν για τέχνη ή παρόμοια, όπου θα μπορούσε εύκολα να ντροπιαστεί, ας είναι, αν δεν ήταν μπλεγμένος με τις δουλειές, θα παρακολουθούσε κι αυτός τα ψηλότερα πράγματα." Σελ.14
"Πρέπει να το εξετάσουμε", συνήλθε τελικά ο εισαγγελέας. "Κάτι που δεν μπορεί να υπάρχει, δεν υπάρχει." Σελ. 23
"Μας σερβίρονται τα καλύτερα πράγματα και σε αρκετές ποσότητες, ένα φαγητό σαν από τον περασμένο αιώνα, τότε που οι άνθρωποι είχαν ακόμη την τόλμη να τρώνε." Σελ. 28
"Τα πρώτα άστρα είχαν εμφανιστεί και η οικονόμος άναψε τρία βαριά κηροπήγια, που ζωγράφιζαν τον ίσκιο της παρέας στον τοίχο σαν υπέροχο κάλυκα ενός φανταστικού λουλουδιού." Σελ. 32
"...και κάπνιζαν τσιγάρα, Parisiennes, κόκκινα σημεία στο σκοτάδι." Σελ. 34
"Ο κατηγορούμενος ντρέπεται, δε θέλει να παραδεχτεί την πράξη του, ξεχνάει, τη διώχνει από τη μνήμη του, είναι γενικά γεμάτος προκαταλήψεις απέναντι στο παρελθόν, φορτώνεται με υπερβολικά αισθήματα ενοχής και δεν εμπιστεύεται κανέναν, ούτε καν τον πατρικό του φίλο, το συνήγορο, πράγμα που ακριβώς είναι το πιο στραβό, γιατί ένας σωστός συνήγορος αγαπάει το φόνο, αγαλλιά, όταν του φέρουν έναν." Σελ. 39
"Για τον Γκύγκαξ σημασία είχε μόνο η επιτυχία, το εμπόριο, το εξωτερικό, η βιτρίνα και μπορούμε να υποθέσουμε με αρκετή πιθανότητα ότι ήταν πεπεισμένος για την πίστη της γυναίκας του και ότι νόμιζε πως ήταν ένα ιδιαίτερα ασυνήθιστο πρόσωπο, ένας εξαιρετικός άνδρας, ώστε η ιδέα της απιστίας της γυναίκας του δε θα μπορούσε να περάσει ποτέ από το μυαλό του, και γιαυτό θα έπρεπε να ήταν γι αυτόν ένα γερό χτύπημα, αν μάθαινε για την απιστία της γυναίκας του με τον Καζανόβα μας από τη Σλαράφια." Σελ. 53
"Όμως ποιος ησυχάζει στο κλαδί, όπου έχει τελικά αναρριχηθεί, όταν από πάνω του, προς την κορυφή, ποιητικά εκφρασμένο, βρίσκονται κι άλλα κλαδιά με ακόμη ωραιότερα φρούτα;" Σελ. 57
"Αισθάνομαι πως με καταλαβαίνουν οι άλλοι και αρχίζω να καταλαβαίνω κι εγώ τον εαυτό μου, σα να κάνω γνωριμία μ' έναν άνθρωπο, που είμαι εγώ ο ίδιος, που πριν τον γνώριζα μόνο επιφανειακά..." Σελ. 59
"...από μια γυναίκα, που θέλει να εκδικηθεί τον άντρα της, τα μαθαίνει κανείς όλα..." Σελ. 61
"...είναι εργατικός, σκληροτράχηλος, ένας πιστός φίλος των φίλων του, προσπαθεί να προετοιμάσει στα παιδιά του ένα καλύτερο μέλλον, πολιτικά ακίνδυνος, είναι μόνο λίγο διεφθαρμένος, όπως αυτό συμβαίνει με πολλούς μέτριους ανθρώπους, όπως πρέπει να συμβαίνει, αλλά ακριβώς γι αυτό πάλι δεν είναι ικανός για μεγάλη, καθαρή, υπερήφανη ενοχή, για αποφασιστική πράξη, για αναμφισβήτητο έγκλημα." Σελ. 70
"...η αξιοπρέπεια του ανθρώπου δεν απαιτεί καμία χάρη..." Σελ.75
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου