Στο πανέμορφο, κλασικό, b-movie του 1958 - με τον νεαρό, τότε, Στηβ Μακ Κουίν - η αφήγηση, συχνά, χαλαρώνει. Οι ηθοποιοί χαλαρώνουν, ή έτσι φαίνονται να κάνουν, ποτέ δεν ξέρεις πότε υποκρίνονται οι ηθοποιοί δεύτερης διαλογής, και επιδίδονται σε νατουραλιστικές αφηγήσεις καθημερινών συμβάντων. Η καλύτερη σκηνή αυτής της κατηγορίας είναι αυτή με τη συζήτηση για το σκάκι, μέσα στο αστυνομικό τμήμα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου